Z pełną otwartością możemy powiedzieć, że teraz żyjemy w unikalnych czasach.
Od samego początku zaistnienia pandemii mnóstwo osób musiało podjąć codzienną walkę z rozprzestrzeniającym się wirusem i zmierzyć się z konsekwencjami. Należy tu na początek pomyśleć o lekarzach, personelu lekarskim i operatorach sektora pogrzebowego. W tak niespodziewanej i niestereotypowej sytuacji, jak pandemia, osoby takie wykazują przejawy niepewności z racji wysokiego poziomu niebezpieczeństwa zakażenia się wirusem od pacjentów, gdzie należy liczyć się z licznymi faktorami, które mogą doprowadzić do zaistnienia Zespołu Stresu Pourazowego.
Istnieją szczególne zwiastuny predykcyjne, dotyczące zdrowia psychicznego ratowników doświadczających traumatycznych zdarzeń: bliskość, czas trwania oraz intensywność narażania się na zarażenie. Co więcej powinno się wzmiankować męczące zmiany, ogromną ilość pacjentów skierowanych do leczenia oraz zakłócanie życia rodzinnego. W takich przypadkach wykorzystywane są dwa typy wyjaśnień:
- Wyjaśnienia poznawcze, które polegają na utożsamianiu się z ofiarą.
- Objaśnienia emocjonalne: współodczuwanie, zarażenie emocjonalne, trudności z utrzymaniem dystansu.Szczęśliwie mogą również mieć miejsce pożądane efekty psychologiczne: wspierające uczucia związane z poczuciem dumy oraz wyższym wartościowaniem siebie.
Tymczasem izolacja społeczna spowodowana kwarantanną czy też oddalenie od bliskich w obawie przed zarażeniem wirusem potrafią przyspieszyć negatywne symptomy: smutek, silny gniew, frustrację, napady paniki, większe spożywanie tytoniu jak również kawy.Obawa przed wyrządzeniem krzywdy bliskim jest osobliwie sprzeczna z postawą lekarza, który zajmuje się leczeniem. Aczkolwiek brak fizycznego i emocjonalnego kontaktu z krewnymi może sprawić poczucie wyobcowania oraz samotności, zaś w długim czasie może się rozwinąć w powstanie Zespołu Stresu Pourazowego.
Ażeby zapobiec postępowi Zespołu Stanu Pourazowego, zaleca się następujące działania:
- Uprawianie regularnych i unormowanych ćwiczeń fizycznych, co może przyczynić się do pobudzenia pozytywnego samopoczucia i poprawy funkcjonowania.
- Stosowanie zbilansowanej diety.
- Poświęcanie czasu na ulubione hobby.
- Prowadzenie działań prospołecznych, gdyż wzmacnia to możliwości samokontroli.
- Korzystanie z wsparcia psychoterapeuty, którzy mogą zaoferować należyte okoliczności do poprawienia recepcji, komfortu psychicznego jak również udzielą empatycznego wsparcia.
- Docenianie każdego pozytywnego sukcesu.
- Pozostawanie w ustawicznym kontakcie z bliskimi z wykorzystaniem współczesnych technologii.
W czasie tego niezmiernie trudnego czasu powinno się rozważyć regularną, profesjonalną pomoc psychologa.
